Kropla wiosny i zimowe obżarstwo

Ogarnąwszy się odrobinę po ostatnich narciarskich występach, wstałam dziś rano z mocnym postanowieniem porannego spacerowania. Na jogging to może tak jeszcze za wcześnie, nogi jeszcze czuję, ale spacer ... to jest to :))

No więc z zapałem zrywam się z łóżka, zerkam w okno i ...siadam z wrażenia. ŚNIEŻYCA!!! 6cm białego puchu spadło na pewno, linijką nie mierzyłam, ale poza kciuk mi sięgało... Czyli ze spaceru nici... Czyli kawusia i biegam, ale po necie. A tam cuuda wszelakie. Zauroczyła mnie TA serwetka. Naszło mnie olśnienie: podkładki!! Ja nie mam podkładek pod kubki!! Lecę po kordonek, sięgam po szydełko i zaczynam robić. W tym momencie mój entuzjazm przygasł i koncepcja zaczęła się zmieniać, aż wykiełkowała zupełnie nowa idea: serwetka w wersji light. Taka do koszyczka wielkanocnego. Bo kto powiedział, że musi być biała, no kto?? Jak wykiełkowało, tak urosło:

Serwetka jest wielkości talerza obiadowego:

I jak widać na zdjęciach,w trakcie pracy nad serwetką pogoda znów się zmieniła. Wyszło słońce, wszystko płynie! Wiosna idzie! :)) Cudowna serwetka, czy jak?? :))

A poniżej reportaż z kategorii ciekawostek, czyli co do blokowania się przydaje. Tym razem przydała się deska do prasowania, deserowy talerzyk i szpilki:

I gdy serwetka tak sobie schła i piękniała, zabrałam się za kolejne cudo znalezione w necie. Konkretnie znalezione u splocika, a potem u Ani

Przepisu nie będę powtarzała, zajrzyjcie na jeden z powyższych dwóch blogów, obydwie dziewczyny wszystko świetnie opisały :))

Ze swojej strony mogę dodać tylko tyle, że tak kruchych ciastek to ja chyba jeszcze w życiu nie jadłam. Zrobiłam je z powidłami śliwkowymi, dałam mniej proszku do pieczenia (dlatego takie niezbyt wyrośnięte się wydają...) i są PRZEPYSZNE. 

...i już ich nie ma... ledwie posta napisałam, a moi panowie zdążyli już się nimi zaopiekować :))