Idealnie?

Powolutku, a raczej straaaszliwie powolutku, robótki przybywa. Wszystko przez to, że pierwszą wersję zrobiłam zbyt wąską, jak na mój gust. A byłam już w połowie. Jestem jednak nieuleczalną prefekcjonistką i wolę działać do skutku, aby było po mojemu.
Teraz rękawy już blisko ukończenia, wełna również... ;) Mam nadzieję, że mi starczy wełny i nie skończy się na długości 3/4.

W przerwie między tą robótką głowię się intensywnie nad formą i rodzajem wiosennego sweterka. Zrobiłam próbkę na drutach - niezbyt mi pasuje, bo nieciekawie się robi. Zrobiłam próbkę na szydełku - tak jak widać na zdjęciu poniżej, jak dla mnie za grubo to wychodzi.
I zgłupiałam.

A miało być idealnie...
Wyjścia są trzy: 1.Zacisnę zęby i zrobię toto na drutach; 2.Przewinę na dwa cieńsze pasma i wrzucę na maszynę, albo 3.Zrobię cieńszą wersję na szydełku...
Wiem już, jaki fason ma mieć sweter. Jeśli zrobię to na drutach czy na maszynie, będzie w szerokie pasy. Jeśli zaś zdecyduję się na szydełko, paski będą wąskie i być może się pofalują....

Na razie jednak robótkowanie jest skutecznie hamowane obserwacją i zabawą z futrzakiem. Chyba zostanie imię Myszka :) Stworzenie niesamowicie pocieszne, powoli się do nas przyzwyczaja. Nawet szczeka, gdy jej nie pasuje, żeby syn ją wyciągał z klatki...
Znaczy się, zbyt towarzyska nie jest. Przytulać się nie lubi, raczej ucieka, gdzie pieprz rośnie ;)
Gdy się głaska ją po karku i za uszkami, tak śmiesznie opuszcza uszy :)

Poniżej modelka zaraz przed wyjściem na wieczorny rajd po domu...

A po rajdzie w pozycji "zmęczony pies"...